ისტორიული ქართული პროვინციის _ ტაოს (დღევანდელი თურქეთის რესპუბლიკა) ზეპირსიტყვიერებამ ბოლო დრომდე ცოცხალ ფორკლორულ ბრუნვაში შემოინახა მარადიული გაზაფხულის, წყლის განმასახიერებელი ქალღვთაების, “ამირანიანის”, წყლისა და ხმელეთის სტიქიათა ბრძოლისა და თამარ მეფის ციკლის სამშენებლო თემატიკის შემცველი ტრადიციული ქართული მითოსური ნარატივები.

საზღვრულობის ან ზღვრული პროცესებისადმი ინტერესის ზრდა XX-XXI საუკუნეთა მიჯნაზე მნიშვნელოვნად განაპირობა მსოფლიოში მიმდინარე პროცესებმა - გლობალი-ზაციასა და ინტეგრაციას თან სდევს არა მხოლოდ ერთგვაროვანი სტრუქტურების შექმნა, არამედ ფრაგმენტაცია და ლოკალიზაცია. სივრცეები, რომლებიც არ შედიან სინთეზში, ქმნიან გაურკვევლობისა და უსაზღვრობის ზონებს.

საზოგადოების განვითარების თანამედროვე ეტაპზე სასურსათო უსაფრთხოების უზრუნველყოფის პარალელურად სულ უფრო დიდ მნიშვნელობას იძენს ეკოლოგიური სიტუაციის გაჯანსაღების პრობლემა. განსაკუთრებოით აქტიურია ეკოლოგიურად სუფთა სასოფლო_სამეურნეო პროდუქტებით მოსახლეობის უზრუნველყოფა. დღეს არავისთვის არაა საჭირო მტკიცება იმისა, რომ მსოფლიო სოფლის მეურნეობის განვითარებას უმნიშვნელოვანესი იმპულსი მისცა სასუქების სამრეწველო გამოშვებამ.

დღეისათვის, მიკოტოქსიგენური სოკოები (Aspergillus, Alternaria, Claviceps, Fusarium, Penicillium და Stachybotrys) და მათ მიერ პროდუცირებული მიკოტოქსინები სოფლის მეურნეობისა და საზოგადოებრივი ჯანდაცვისათვის მნიშვნელოვან პრობლემას (ბიოლოგიურ საფრთხეებს) წარმოადგენენ. მიკოტოქსიგენური სოკოები ვითარდებიან არა მარტო სასოფლო–სამეურნეო პროდუქტების მომწიფებისას, არამედ მოსავლის აღების, არახელსაყრელი მეტეოროლოგიური პირობების, არასწორი შენახვისა და ტრანსპორტირების დროს.

ანთროპონიმია, ისევე როგორც საერთოდ ონომასტიკა, ენის ლექსიკის ის პლასტია, რომლის ჩამოყალიბება ხდება არა ერთ რომელიმე კონკრეტულ ეტაპზე, არამედ მთელი ისტორიის მანძილზე. ამიტომაც მასში ნათლად და მკაფიოდაა ასახული დროისა და ეპოქების კვალი. მისი, ისევე როგორც მთლიანად ენის კონცეპტუალური ბაზის ფორმირების პროცესი ადამიანთა სოციალიზაციისა და მათი ერთობლივი წარსულის შესახებ კოლექტიური მეხსიერების ფორმირების პროცესების შემადგენელი კომპონენტია.